Ailesinde sevilen her çocuk, annesi veya babası tarafından o ailenin prensi ya da prensesi olarak adlandırılabilir. Toplumlara göre değişir çocukların sevilme halleri de seslenme biçimleri de. Kitabımızdaki “Su Prensesi” bizden çok uzakta bir yerde yaşamakta. Tacı olamayan Su Prensesinin adı “Li Li” ve krallığı Afrika’nın gökyüzü. Yaşadığı yer karanlık ama yıldızlar o kadar yakın, belki bizim hiç göremediğimiz kadar. Kitapta Prenses Li Li önce kendinden bahsediyor. Vahşi köpekleri bile evcilleştirebilmekte ancak bir şey yapamadığına üzülüyor; o da suyun akmasını sağlayamamak… Ve sıradan birgün başlıyor onun için.. Kitap buraya kadar siyah arka fonda. Li li uyandıktan sonra Afrika’nın tozu, kuraklığı, susuzluğu ve çamurlu suları tamamen kahverengi.
Prenses Li Li her sabah daha uykusunu alamamışken, onun tabiriyle güneş bile daha yatağından kalkmamışken annesi onu uyandırmaya çalışıyor. Su toplamak için uzun ve zorlu bir yolu yürümeleri gerekmekte. Li Li üzülerek uyansa da annesiyle yola çıkınca neşelenip, şarkı söyleyip ve dans edip su birikintisinin olduğu yere varıyorlar. Suyun bulunduğu ortak alana başka bölgelerden de kadınlar ve çocuklar kafalarının üstüne yerleştirdikleri boş kaplarıyla geliyorlar. Bir çeşit buluşma noktası gibi, herkes birbirini tanıyor. Anneleri su doldurmak için kaplarıyla sıraya girerken çocuklar da bir kenarda oynuyorlar. Sırası gelenler çamurlu suyu kaplarına koyup kilometrelerce uzaklıktaki evlerine doğru yol alıyorlar. Dönüş yolu onlar için daha zor hem sıcak hava hem de çünkü yükleri ağır, şarkıları da yumuşuyor taşıdıkları su kaplarının altında…Eve vardıklarında ise her şey yeniden başlıyor. Yemek hazırlıkları dedikleri birkaç sebzenin kesilmesi, suyu içebilmek için kaynamasının beklenmesi ve artan suyla çamaşırlarının yıkanması gibi işler uyku vakti gelene kadar sürüyor. Uyumadan önce annesi sihirli bir sözcük söyler gibi Li Li’ye “iç prensesim yarın yine yolculuğa çıkacağız” diyor. Li Li yudum yudum içiyor son bir bardak suyunu ve annesine “neden su bu kadar uzakta ve neden temiz değil?” diye soruyor. Annesinin bir cevabı yok sadece rahatlatmaya çalışıyor ve uyu güzel kızım diyor. Li Li’nin en büyük dileği herkesin temiz suya erişebilmesi.
“Su Prensesi” adlı bu kitap Georgie Badiel’in çocukluk deneyimlerine dayanmakta. Geordie Baidel de küçükken Prenses Li Li’nin yaşadığı yer gibi bir yerde yaşayan ve su bulabilmek için her gün 6,5 km yol yürüyen bir çocukmuş. En büyük dileği de herkesin temiz suya erişebilmesiymiş. Afrika’da halen nüfusun dörtte biri temiz suya erişememekte ve kirlenmiş sulardan kaynaklanan hastalıklar görülmeye devam etmekte. Kitabın yazarı Susan Verde (Müze, Sen ve Ben , Ben ve Yoga ) gibi kitaplara imza atmış bir yazar ve resimleyen ise Peter H. Reynolds ki onun da harika eserleri ( Nokta, Mış gibi vb…) var, hem yazar hem de çizer olarak.
Çeviren Abdülkerim Enes Esen
Yayınevi: Nar Çocuk
