Böbrek yetmezliği olan milyonlarca insan için yeterli böbrek nakli mevcut değildir. Transplantasyonun yanı sıra, hastalar için tek alternatif, vücutlarından gelen zararlı hücresel atığı temizlemek için düzenli diyaliz seanslarına girmektir. Şimdi, bilim insanları ACS Nano’da diyalizi daha rahat ve etkili yapma potansiyeli olan hafif, giyilebilir bir yapay böbreğin gelişimine doğru ilerlemeyi hızlandırabilecek yeni bir üre sorbentini rapor ediyorlar.
Diyaliz genellikle, hastanın her hafta saatlerce bir makineye bağlı olduğu sağlık merkezine üç kez ziyaretini gerekli kılar. gerekli kılar. Bu süreç hem zor, hem de tedavi sonucu istenilen verim zayıftır. Böbreklerin normal bir insanda saatlerce yaptığı işi, diyaliz haftada sadece birkaç kez yaptığından aynı sonucu vermez.
Bilim insanları sürekli diyaliz uygulayan yapay bir böbrek geliştirmek istiyorlar. Ancak yapay böbreğin geliştirilmesindeki en büyük engel vücudun azot dengesini korumak için, çıkarılması gereken üre’dir. Halen, diyaliz, molekülü amonyak ve karbondioksite indirgeyen bir enzim kullanarak üre ile ilgilenmektedir. Yine de bu reaksiyonu gerçekleştirmek için gerekli olan materyal miktarı vücutta rahatça giyilemeyecek kadar büyük ve ağır olmaktadır. Böylece Babak Anasori, Yury Gogotsi ve meslektaşları yeni bir yaklaşım denemek istediler.
Araştırmacılar, iki boyutlu metal karpitlerin nano tabakalarını MXene olarak adlandırılan yeni bir nanomalzemeye dönüştürdü. Üreyi parçalamak yerine MXene, nanometre-ince tabakaları arasında üre moleküllerini sandviç haline getirerek bileşiği yakalayabilir.
Oda sıcaklığında,diyaliz makinelerinden atılan materyallerden ürenin yüzde 94’ünü yakalayabilir. Vücut ısısında (98.6 F) test edildiğinde, malzeme daha fazla üre tutabilir. Dahası, MXene hücreyi öldürmez. Bu da insanlarda güvenle kullanılabileceği düşünülüyor. Araştırmacılar materyalin rahatlıkla giyilebilir bir yapay böbrek kavramını gerçeğe dönüştürebileceği sonucuna varmışlardır.
