MIT‘deki araştırmacılar, daha güvenli ve daha ucuz ortamlarda otonom drone‘ları eğitmek için VR kullanıyor.
Ticari drone kullanımı son dört yılda havaya uçtu. İnsansız uçak teknolojisinde yaşanan atılımlar, anahtar bileşenlerin fiyatlarını düşürerek, film yapımcılarının, araştırmacıların, hatta sıradan bir hobinin bile katliamda bulunabildikleri ve cömert bir senaryo ile cömertçe yeni bir pazar yarattığını gösteriyor.
Şimdi, drone taşımacılığında yeni bir şafak vaktinin hemen ötesinde (Amazon Prime Air), mühendisler ve geliştiriciler, daha verimli otonom quadcopters geliştirme çabalarını ikiye katlamaya başladılar.
Ne yazık ki, fiziksel nesneleri otomatik olarak algılamak ve önlemek için yüksek teknolojili, hızlı hareket eden makinelerin eğitimi tam olarak güvenli veya ucuz bir işlem değildir.
Neyse ki Massachusetts Institute of Technology’de bir avuç çılgın, yüz binlerce parçalık olan donanımları ayırabilecek yeni bir VR tabanlı test süreci geliştirmeye başladı.
Flight Goggles
MIT araştırmacıları tarafından “Flight Goggles” olarak adlandırılan son teknoloji, kendinden pilotlu araçların gerçekte uçtukları zaman gezinmek ve kaçınmak için hangi nesnelerle dolu sanal bir dünyayı “görmelerini” sağlamak için VR teknolojisini kullanıyor.
Bu, mühendislerin bir araç izleme bileşenlerini uygun bir şekilde birleştirmesine, pahalı bir çarpışma riski olmaksızın ayarlamalara özel donanım ve daha fazlasını yapmasına olanak tanır.
Başlangıçta rekabetçi drone yarışını çevreleyen popülerlikteki yükselişten ilham alan MIT‘te havacılık ve uzay uzmanı olan Sertaç Karaman, yüksek hız kesimlerini gördü. Bu yetenekli pilotların kendi özel yarış uçağı melezlerini kullanarak yeteneklerini geliştirebildiler.
Karaman “Bunun drone teknolojisinin geliştirilmesinde önemli bir nokta olduğunu düşünüyoruz. Eğer bir şey olursa, sistem otonom araçları daha duyarlı, daha hızlı ve daha verimli hale getirebilir.”
Şu anda MIT’nin yeni robotik tabanlı Building 31 tesisinde test edilen askı tarzı alan, her drone’un konumunu ve yönünü kaydetmek için tasarlanmış hareket izleme kameralarıyla çevrilidir. Gelişmiş bir görüntü işleme sistemi, her biri “hareketli” üzere sanal nesnelerle dolu, oturma odaları ve depolar gibi pratik, gerçek dünya konumlarına dayalı fotogerçekçi bir ortam oluşturabilir.
Karaman, “Yüksek verimlilikli bilgi işlem yapmak ve hızlı gitmek istediğiniz an, çevreye yaptığınız en ufak bir değişiklik bile, drone‘nun başarızı olmasına neden olacak. Bu ortamda öğrenemezsiniz. Ne kadar hızlı gittiğinizin hesaplama sınırlarını zorlamak istiyorsanız, bir çeşit sanal gerçeklik ortamına ihtiyacınız var. ”dedi.
Drone Testi
Yeni sistemin erken test aşamaları sırasında, sonuçlar ümit vericiydi. Dar bir sanal pencereden 361 geziden oluşan 10 uçuş boyunca, drone sadece 3 kez “başarısız oldu”. Araçtaki açık cihazlar kapatıldıktan ve araç aynı senaryonun gerçek dünya testinden geçirildikten sonra, drone açık pencereden 119 kez geçmeyi başardı.
Yeni test aşamaları için, sonuç ümit vericiydi.
Karaman ve ekibi, önümüzdeki hafta IEEE Uluslararası Robot ve Otomasyon Konferansı‘nda heyecan verici programlarını daha fazla tanıtmayı planlıyorlar. Ancak Karaman ve ekibinin hedefi , bu gelişmiş otomatik navigasyon teknolojisini potansiyel olarak işler hale getirebilmek.
Karaman, “Önümüzdeki iki ya da üç yıl içinde, otonom bir drone ile bir drone yarışına girmek ve en iyi insan oyuncuyu yenmek istiyoruz.” diyor.
Projeyle ilgili araştırma desteği, kısmen ABD Donanma Araştırmaları Bürosu, MIT Lincoln Laboratuvarı ve NVIDIA Corporation tarafından desteklenmiştir.
