Cambridge Üniversitesi araştırmalarına göre bebekle göz teması; yetişkinlerin ve bebeklerin beyin dalgalarının birbiriyle senkronize olmalarını sağlıyor. Böylelikle iletişim ve öğrenme de desteklenmiş oluyor.
Ebeveynler bebekleriyle etkileşime girdiklerinde; davranışlarının çeşitli yönleri, bakışları, duyguları ve kalp hızları da dahil olmak üzere senkronize edilebiliyor. Ancak beynin etkinliğinin senkronize olup olmadığı ve sonuçlarının ne olacağı hakkında çok az şey biliniyordu.
Beyin dalgaları, milyonlarca nöronun grup düzeyindeki faaliyetlerini yansıtır ve beyin bölgeleri arasındaki bilgi aktarımına katılır. Önceki çalışmalar; iki yetişkinin (birbirleriyle konuşurken) beyin dalgaları eşzamanlı olduğunda, iletişimin daha başarılı olduğunu göstermiştir.
Son çalışma ise; yetişkin-bebek arasındaki etkileşimi ölçmeye yarıyor.
Cambridge Üniveristesi araştırma ekibi; ilk deneyde (17. ve 19. saniyelerde) 36 bebeğin beyin dalgası modellerini inceledi. Katılımcıların kullandığı kafatası kılıfındaki elektrotlar sayesinde beyin elektriksel aktivitenin şekillerini ölçen elektroensefalografi (EEG) kullanıldı. Bebeğin beyin aktivitesini; bebeğe ninni söyleyen bir yetişkinle karşılaştırdılar.
Yapılan iki deneyin ilkinde; bebek, yetişkinin ninniyi söylediği videoyu izledi. Beyin dalgaları kaydedilmiş olan yetişkin; bebeğe doğrudan bakıyordu. Daha sonra ninni söylemeye devam ederken; bakışlarını başka tarafa çevirdi. Yetişkin başını ikinci kez bebeğe çevirdiğinde; gözleri doğrudan bebeğe kaydı.
Araştırmacıların da öngördüğü gibi; yetişkinin bakışları bebeğin bakışlarını karşıladığı zaman; bebek beyin dalgalarıyla yetişkin beyin dalgaları senkronize oluyor. İlginç bir şekilde, en büyük senkronizasyon etkisinin; yetişkinin kafasını çevirdiği andan itibaren olduğu gözlemlendi. Araştırmacılar bu etkinin; bakışın kasıtlı olduğu ve yetişkinin iletişim kurmayı planladığı bebeğe, daha önceden sinyal gönderdiği için olabileceğini söylüyor.
İkinci deneyde, video yerine gerçek bir yetişkin kullanıldı. Yetişkin sessiz şekilde doğrudan bebeğe baktı; diğer adımda ise göz teması kurmadan sadece bebeğe doğru ninni söyledi. Bu sefer, hem bebek hem de yetişkin karşılıklı göz teması kurulduğunda; birbirlerinin beyin aktivitelerine daha fazla senkronize oldular.
Araştırma sonucuna göre; beyin dalga senkronizasyonunun gerçekleşmesi, sadece yüz görme veya ilginç bir şeyi aramaktan ibaret değil, karşılıklı iletişim kurma niyetlerinin göstergesi demek oluyor.
Araştırmacılar; bebeğin iletişim kurma niyetini ölçmek için, yetişkin tarafından bebeğe ne kadar ‘vokalizasyon’ (seslenme) yapıldığını test etti. Daha uzun seslenme yapılan deneyde; daha yüksek beyin dalgası senkronizasyonu gözlemlendi.
Araştırmanın Kurucusu Dr. Victoria Leong, “Yetişkin ve bebek bakıştıklarında, birbirleriyle iletişim kurma ve bulunma olasılıklarını birbirlerine bildiriyorlar. Hem yetişkin hem de bebek beyinlerinin birbirlerine olan bakış sinyallerini yanıtladıklarını keşfettik. Bu mekanizma ebeveynlerin ve bebeklerinin karşılıklı konuşma, dinleme ve iletişim kurma zamanını gösterebilir. Böylelikle öğrenme daha etkin hale getirilir.”
Araştırmanın Yazarı Dr. Sam Wass: “Bu çalışmada, tıpkı yetişkinler gibi; bebek beyinlerinin de başka insanlara senkronize olup olmadığını ve senkronizasyonu doğuran nedenleri anlamaya çalışıyorduk. Henüz ne olduğu konusunda kesin bir bulguya sahip değiliz, ancak her ne ise bu, eş zamanlı beyin aktivitesine neden oluyor; kesinlikle telepati keşfettiğimizi iddia etmiyoruz! Henüz sonuçlanmış bir çalışma değil.”
