Elektroforez olarak bilinen bu süreç, epilepsi gibi aralıklı rahatsızlıkların ele alınması için önemli olan ilaç uygulamasının dozu ve zamanlaması üzerinde kesin kontrol sağlar. İlaçların bu şekilde dağıtılması, ilacın molekülden çözüldüğü yerde cihazdan çıktığı yerel basıncı arttırmama avantajına sahiptir. Çünkü ilaç molekülleri bir çözücü içinde değildir, direkt olarak cihazdan çıkarlar. Bu önemlidir çünkü ilaç molekülleri (bu durumda nörotransmiterler), bu hücrelere veya çevreleyen dokuya zarar vermeden implantı çevreleyen doku ile doğrudan etkileşime girebilir. Araştırmacılar daha önce ağrıyı yönetecek ilaçların beyne dağıtımı için sıçanların omuriliğine bir implant yerleştirmiş ve bu çözümün işlevselliğini kanıtlamıştı. Bu yeni çalışma farelerin beyinlerine yerleştirebilecek kadar küçük implantların mühendisliği alanında olmuştur.
Ayrıca bilim insanları cihazın implant edildiği lokal beyin aktivitesini izleyebilmek amacıyla implantın içerisine küçük sensörler ekledi. Bu sensörler sayesinde farelerde nöbet benzeri aktivitenin başlangıcı görüntülenebilecek. Bir nöbet tespit edildiğinde, implant nöbetin merkezine engelleyici nörotransmitterler gönderebilecek. Nörotransmitterler, bu dokudaki hücrelerin nöbet mesajını diğer hücrelere yaymayı bırakmasını sağlayarak, nöbeti durduracak. Bilim insanları nöbetleri durdurabileceklerini keşfettikten sonra, nöbetleri başladığında durdurmak yerine tamamıyla önleyip önleyemeyeceklerini görmek istediler. Bunun testini yapabilmek için nörotransmitterler, ayrı bir implantla beyne enjekte edilen bir doz kimyasal madde enjekte edilmeden önce verilmeye başlandı. Bu deneyler, implantın herhangi bir nöbet benzeri aktivitenin gerçekleşmesini engelleyebileceğini gösterdi.
Bilim insanları bu yeni teknolojiyi epilepsi, Parkinson hastalığı ve beyin tümörleri dahil olmak üzere birçok farklı nörolojik bozukluğun tedavi edilmesine yardımcı olacak bir platform teknolojisi olarak görüyor. Şimdiye kadar cihaz sadece farelerde ve sıçanlarda test edildi. Diğer bilimsel buluşların insan kullanımına gelene kadar geçirdiği aşama göz önüne alınırsa, bu teknolojinin kullanılabilir hale gelmesi en az 10 sene kadar sürecektir. Bu süre zarfında, bu implantların epilepsi ve diğer nörolojik bozuklukların tedavisinde uzun süreli etkilere sahip olduğunu kanıtlamak için bir çok çalışma yürütülecek.
