Hertfordshire Üniversitesi tarafından geliştirilen Kaspar; otizmli çocukların hem arkadaşı hem yardımcısı olacak şekilde tasarlandı.
Kaspar’ın abartılı olmayan, basit dış görünüşüyle de otizmli minikler, kendilerini onun yanında daha samimi ve güvende hissediyor.
Kaspar, çocuklarla oyun oynuyor, şarkı söylüyor, enstrüman çalıyor ve çocuklarla birebir temasta olup, onlara yemek eğitimi vererek, yardımcı oluyor.
Hertfordshire Üniversitesi’nden Yapay Zeka Profesörü Kerstin Dautenhahn Reuters’e verdiği demeçte, “Vizyonumuz, okulda, evde veya hastanede bulunan her çocuğun istediğinde bir Kaspar arkadaşı olabilmesi” dedi.
Otistik çocukların çoğu, temel insan iletişiminde ve duyguları anlamakta güçlük çekiyor. Bu nedenle Kaspar’ın tasarımcıları onu gerçekçi kılmaktan kaçınıyor ve bunun yerine basitleştirilmiş, kolay işlem özelliklerini tercih ediyor.
Kaspar’ın Etkisi
Otistik çocuklar, ebeveynlerine ve kardeşlerine bile ezici, öngörülemeyen ve korkutucu sosyal etkileşim ve iletişimde bulanabilirler.
Kaspar, kasıtlı olarak, sosyal etkileşimi daha basit ve daha rahat bir hale getirmeyi amaçlayan, daha öngörülebilir ve başlangıçta tekrarlayan iletişim biçimi sunan, anlamlı bir robot olarak tasarlandı.
Kapsamlı Saha Denemeleri
Araştırmacılar, öğretmenlerin ve ebeveynlerin robotu nasıl kullanabileceklerini değerlendirmek için okullarda ve aileyle birlikte evlerinde geniş alan araştırmaları yaptı. Yaklaşık 170 çocuk, Kaspar ile etkileşime girdi.
Yapılan çalışmalar Kaspar’in otistik çocuklar için güvenli ve öngörülebilir bir öğrenme aracı olarak işlev görebileceğini göstermiştir. Onların sosyal etkileşim ve iletişim becerilerini öğrenmelerini ve eğlenceli bir oyun bağlamında spesifik eğitimsel veya terapötik hedefleri (örneğin doğrudan göz teması kurma veya dönme) gerçekleştirmelerini sağlar.
2016’da Uluslararası Sosyal Robotik Dergisinde yayınlanan bağımsız araştırma, Otizm Spektrum Bozukluğunda (ASD) 54 uygulayıcıdan oluşan bir grubun “Kaspar’in ASD’li çocuklar için geniş bir terapi ve eğitim hedefleri müdahalelerinde yararlı olabileceğini” ispatladı.
Kaspar’la yapılan araştırmaların çoğu, İngiltere’deki uzman erken öğrenim merkezlerinin okullarında, kreşlerinde gerçekleşti.
TRACKS’daki öğretmenler, Kaspar’ın bazı çocukların duyguları tanımasına yardımcı olduğunu ve ebeveynlerin, çocuğunu robotla oynadıktan sonra sınıfta ilk kez etkileşimde bulunduklarını söylüyor.
Ulusal Sağlık Araştırma Enstitüsü (NIHR), Kaspar’ın klinik pratiğe müdahale olarak etkinliğini değerlendirmek adına “Hastalar İçin Yararına Araştırma Programı” uyarınca iki yıllık bir deneme için finansman sağlıyor.
Hertfordshire NHS Community Trust ile işbirliği içinde yürütülen erken evre denemesi, başarılı olursa, Kaspar’ın NHS genelinde kullanılabileceği, daha büyük ölçekli bir araştırmanın gelişimini bildirmek üzere tasarlandı.
Bu çalışmalar Kaspar’ın klinik ortamda ilk kez denendiğini ve otistik çocuklara ve onlarla birlikte çalışan klinik uzmanlara fayda sağlayacak yeni bir yol açabileceğini gösteriyor.
