Raporlar, Merc’in, yan egzoz borularından patlayan vahşi gürültüyle gözlemcileri şok ettiğini ancak Alfred Neubauer, Caracciola’nın adım adım ilerlediğini ve bu başarıyla saat 9: 00’da, Frankfurt’taki Park Otel’de ekip şefiyle birlikte kutlama yapmasını istediğini belirtir.
*Bern Swiss GP Ağustos 1938 – Bern’deki Bahnhofplatz’daki Heiliggeisit-Kirche (Kutsal Ruh Kilisesi) önünde bulunan bir kaideye oturtulan 737 bhp V12 Mercedes Benz’in rekor arabası Caracciola’nın 268 km / h …28 Ocak 1938’de Rekordwoche sırasında Frankfurt / Darmstadt otoyolu. İsviçre GP’sinden önce Mercedes-Benz için yapılan bir PR deneyinden.
Otuzlu yaşların ortasında Mercedes, hız rekorlarını kırmak için aerodinamik olarak optimize edilmiş araçlar denemeye başladı. Ocak 1938’de Rudolf Caracciola, W 125’ün aerodinamik olarak optimize edilmiş rekordwagen versiyonunda, halka açık bir yolda (Frankfurt-Darmstadt otobanında) kaydedilen ilk hız sınırını elde etti.
Aslında Almanların 2. Dünya Savaşı sırasında, öne çıkan aerodinamik konusundaki kapsamlı anlayışından daha çok söz etmeye çalıştıklarını görülüyor. Gelecekte Ferrari, McLaren, Porsche ve hangisi olursa olsun, hiçbiri 75 yaşındaki bir Mercedes-Benz’i yenmeyi başaramayacak gibi görünüyor.
Mercedes-Benz W125 Rekordwagen, 1930’ların sonunda üretilen deneysel, yüksek hızlı bir otomobil idi. Akıcı araba, 1937 açık tekerlekli yarış arabası Mercedes-Benz W125’den çıktı. Formel-Rennwagen, Berlin’deki şampiyonluk öncesi Avusrennen’de aerodinamik bir versiyona sahipti.
*W125 Rekordwagen, Stuttgart, Almanya’daki Mercedes-Benz Müzesi’nde sergilendi. kaynak
1,653 lb limitine uymak zorunda kaldıkları Grand Prix yarış otomobilindeki ana fark, motordu. GP otomobil, oldukça uzun boylu 8 silindirli sıralı M125’ye sahipken, rekor otomobil, sürüklenmeyi azaltan daha düşük bir V12 motoru ile donatılmıştı.
Hiçbiri 1938’de dört tekerleği kullananların en hızlısı değildi, çünkü üç yıl önce Malcolm Campbell, Bluebird arabasında 300mph hızla patladı. Ancak bu kayıt Bonneville Tuz Flavları üzerinde kuruldu, kamusal bir otoyol değildi.
*’Uçan kilometre’ üzerinden 268 mil hızında Rudolf Caracciola rekoru
Mercedes Benz W125 araba, dünya hız rekorunu kırdı.
28 Ocak 1938’de halen resmi olarak zamanaşımına uğramış olsa da 2015 yılı itibariyle halka açık bir yolda hâlâ kategorisinin en hızlısı olmaya devam ediyor. Rico Anthes, Hockenheimring ‘de bir Top Fuel Dragster ile onu geçene kadar Almanya’da kaydedilen en yüksek hızdır.
Bu rekor kırma, Frankfurt’tan Darmstadt’a olan Reichs-Autobahn A5 üzerinde yapıldı. Burada, gümüş araba geçerken fırlatma egzozunun acımasız patlamasıyla izleyiciyi sersemletti. Sabah dokuza kadar Caracciola ve takım şefi Alfred Neubauer, Frankfurt’taki Park Hotel’de bir kutlama yemeği düzenliyorlardı.
Maalesef, popüler şoför Bernd Rosemeyer, aynı gün, Auto Union için rekor kırmaya çalışırken öldürüldü. Hans Stuck, daha sonra, 3.000 beygir gücünde bir uçak motoruyla çalışan Porsche tasarımı Mercedes-Benz T80 ile genel kara hızı rekorunu yenmek istediği halde, Mercedes’in rekor denemelerine son verildi.
*Hız konusunda dünya her zaman iştahlıydı; ancak bu rakip üreticilerin 75 yıl önce ulaştığı şeyleri, hatta bilgisayarlarıyla ve hatta emniyet kemersiz araçlarıyla geride bırakamadı.
Porsche’nun Baş Ar-Ge Mühendislerinden Joseph Mickl, 1937’de, o zamanlarda, türünün en gelişmiş aracını yapması için bir dizi ipucu ve püf noktası kullanan, yüksek hızdaki bir araç ile patent başvurusunda bulunur … ve uzunca bir süre ses gelmez! Bu patent, w125 Rekordwagen’in varisi olarak düşünülür.
Bu patentli tasarımı, Ludwig Prandtl, Wunibald Kamm, Theodore von Karmang gibi o zamanki ünlü araştırmacıların, araştırma çalışmalarından çıkarılan birçok özelliğiyle tanımlayabiliriz. “Burun” daki maksimum statik basınç bölgesinde uygun bir şekilde bulunan motor için aracın aerodinamik, düşük sürükleyici gövdesi, bir hava girişi ile donatılmıştır. Aracın vücudu, ek aerodinamik sürüklenmeyi ortadan kaldıran tekerlekleri tamamen engeller. Araçta 6 tekerlek (70’lerin sonundaki Tyrrell P34’ten önce) bulunur.
*Kaygan yüzeyinin altında, güç ayarı 736hp olan özel olarak ayarlanmış, ikiz süper şarjlı 5.6L V12 motor vardı.
Aracın gövdesi çok basit bir difüzör gibi biçimlendirildiğinden, Bernoulli ilkesini kullanarak, downforce oluşturmak ve yüksek hızda kararlılık ve çekiş geliştirmek için kullanılır. Bu, Ground Effect’in ilk kullanımlarından biri olabilir, yıllar önce 60’ların BRM ve Chparral Formula Bir yarışçıları üzerinde göründü.
Mickl’in bu tasarım / patentinin bir diğer büyük yeniliği, aracın istikrarını arttırmak için downforce’un yaratılmasından sorumlu bir kanadın entegrasyonu oldu. Çoğu insan, araçlarda downforce oluşturmak için kanatların kullanılmasının Colin Chapman ve Lotus 49 yarışcısının öncülüğünde 60’lı yılların bir fikri olduğuna inanıyor. Bununla birlikte gerçek şu ki, Alman roketi, geç 20’li yılların demiryolu yarışçısı olan Opel-RAK.3, kanatlarla donanmış bir aracın ilk örneğiydi.
Bununla birlikte, bu araç ters kanatları kullanmadı, daha ziyade negatif açıyla “negatif kaldırma” meydana getirecek şekilde normal kanatları kullandı. Mickl’ın yarışçısı, doğrudan arka tekerlek akslarının üstünde ve “temiz” hava akışında ters çevrilmiş kanat kullanır ve böylece yüksek hızlarda doğrudan lastik çekişine çevirmek için downforce üretir.
*1938’de W125 Rekordwagen. Almanya’daki Mercedes-Benz Müzesi ziyaretçileri gerçek arabayı bir duvar ekranında görebiliyorlar.
Ancak Mickl’ın parlak fikirleri burada durmaz. Ters kanat, büyük bir kanatçıkla donatılmıştır, böylelikle sürücü, üretilen downforce’u, aracın ivme aşamasında yüksek çekişe ve düşük sürtünmeye (yani düşük downforce’a) ulaşması için, aracın yüksek hızlı fazı sırasında yarışı ayarlayabilmektedir. Parlaklık ve son dokunuş bir hava freni uygulanmasıyla verildi. Bu durumda, kanat neredeyse 90 derece sapacak ve böylece sürüklenmeyi artıracak ve yüksek hızlı hava freni olarak hareket edecektir. Bu eylem, sürücü tarafından elle ayrı bir hava fren koluyla kontrol edilebilir veya aracın tekerlek fren sistemine bağlanabilir.
Araba, Stuttgart’taki Mercedes-Benz Müzesi’nde sergileniyor.
